SACRAE Coronae

SACRAE Coronae

tum quas Numinibus suis olim Gentiles imponebant, tum quas honoris causâ eorum tholis appendebant, tum quas ipsi in re sacra gestare solebant, dictae sunt. Et quidem, vix ullum simulacrum Numinis, aliquam celebritatem adcpti, incoronatum: textaque unicuique ex ea materia corona fuit, quae ei grata in eiusque tutela esset. Sic Fluminibus es arundine nectebatur, quâ tamen et Dioscuros et Apollinem quoque cingi solitos legimus. Autumnus coronabatur pomis; corymbis racemisque Bacchus; ficis recentibus Saturnus; floribus Iuppiter, populo albâ Hercules; pinu et ebulô Pan, oleâ Pallas; foenô Vertumnus; pyleone Iuno; rosis Gratiae; myrtô et rore marinô Lares, aliis alii: omnibus vero dendrolibanus conveniebat, quôvis sacrificiô iis gratior. Vide Car. Paschalium Coronar. l. 4. c. 1. 2. et. 3. Neque vero ipsa horum idolorum simulacra solum, sed etiam hinc luci, arae, sacella, templa, alique iis dicata, eundem ornatum accepêre, ut alibi diximus. Porro honori Deorum coronae, inter anathemata, in editissimis Templorum locis, suspendebantur, idque nonnumquam public1o Decretô, testandae, aut ostentandae pietati, vel celebrando insigni alicui Numinis beneficio: aliquando privato affectu. Cuiusmodi Sacras coronas Nero in cubiculis circum lectos posuit, apud Sueton. c. 15. templis videl. detractas, eôque pactô cultum divinum ad se transtulit. Mutuo inde vero aliquando sumptas esse, condecorando illi, cuius virtus universorum iudiciis patriae utilis fuisset, ceremoniaque peractâ, repositas, colligitur ex Tacito Annal. l. 15. ubi de Nerone. Ut autem, cuius donum esset corona talis, sciretur, additae Inscriptiones sunt, uti de corona aurea a T. Flaminio Apollini consecratâ, docet Plut. in Vita eius. Etiam in aede sacra non appendebantur, ut aureae illae ingentes et ponderosae, sed, ut leviores et plures, aliquando coniciebantur coronae, in adyta aedium sacrarum ipsasque Nummum statuas, cuius moris meminit Capitolin. in Marco. Sed et coronati aspiciebantur sacrificantes, omnesque ii, qui sacra peragebant, victimae quinetiam, et supellex sacra, neque ulla pars divini cultus coronis carebat, ut idem Paschalius pluribus docet l. cit. c. seqq. Vide quoque hîc passim. Aliae sunt Sacrae coronae, de quibus supra diximus, in voce Sacra certamina.